جامعه شناسان در غرب متوجه شدند که
یکی از بزرگترین دلایل سرگشتگی، بی هدفی و بی پروایی نسل جوان و همزمان با آن
مستاصل ماندن و درمانده شدن پدر و مادرها در امور زندگی و آموزشی، همانا گسستن و
دوری جستن و دور گشتن از نسل پدربزرگها و مادربزرگها و کم اهمیت شمردن و دستکم
گرفتن نقش اجتماعی آنهاست.
با دور ماندن سه نسل متوالی از
یکدیگر، همه آنها دچار آسیبهای گوناگون روانی و اجتماعی با تبعات مختلف گشتند که
اگر در کنار یکدیگر میماندند امکان پیش آمدنشان بسیار کمتر میبود.
امروزه همه ارگانهای دولتی و غیر
دولتی و نهادهای اجتماعی در این کشورها بسیج گشته اند تا این کوتاهی چهل - پنج سال
اخیر را جبران نمایند.
No comments:
Post a Comment