نسل قدیمی تر در مورد خودرو چنین فکر میکند : وسیله نقلیه ای که باید ما را از نقطه ای به نقطه دیگر برساند و مخارج را در حد معقول باقی بگذارد.
فرزندان و نوه های آنها میگویند خودروی که بتواند در حین راندن موزیک پخش کند، راه را نشان دهد و ایمیلهای ما را بخواند حتما چیز جالبی است.
اینرا خودرو سازان میدانند و حاضرند که مبالغ هنگفتی سرمایه گذاری نمایند تا راننده هم بتواند رانندگی کند و هم با اینترنت و وسایل ارتباطات جمعی در تماس مستقیم باشد.
زندگی روزمره مالک یک مرسد بنز کلاس اس معمولا بدینصورت آغاز میگردد : بیدار شدن از خواب، پاکیزگی، خوردن صبحانه بهمراه خواندن روزنامه یا شنیدن اخبار روز از رادیو بهنگام صرف صبحانه و قهوه و سپس رفتن به محل کار.
اینگونه آغاز نمودن زندگی روزمره میرود تا جای خود را به شیوه های جدیدتری بدهد. دستکم پروفسور دکتر بارات بالاسوبرامانیان Prof_Dr_Bharat_Balasubramanian سرپرست گروه بررسی بکارگیری پدیده ها نو در خودرو کارخانه مرسدس بنز چنین میپندارد. او و گروه همکارانش نه تنها بر روی بکارگیری دستگاههای ایمنی و کمک کننده مانند دستگاه الکترونیکی برای کمک به پارک کردن و یا رادار مطالعه میکنند بلکه طرز و میزان بکارگیری اینترنت و مخلفات آنرا در خودرو نیز بررسی مینمایند. او میگوید زندگی دیجیتالی میرود تا خودرو و شیوه رانندگی را نیز تسخیر نماید.
بنا به گفته او از بررسی نتایج گفتگوهای انجام شده با خریداران متعدد خودروهای گوناگون و پرسیدن نظرهای آنها اکنون مشخص گشته که آنها چه انتظاراتی از خودروهای آینده دارند.
برای برخی از خریداران خودرو بنظر میرسد که نداشتن حضور در دنیای دیجیتالی و قطع رابطه با اینترنت بهنگام رانندگی وحشتناکتر از یک تصادف گروهی خودروها در شاهراهها میباشد (!) و بارات بالاسوبرامانیان میگوید زمانیکه هر روز بر تعداد اینگونه خریداران افزوده میگردد، دیگر کارخانجات خودروسازی نمیتوانند که این نظرات را در نظر نگیرند و فرآورده های خود را با خواست خریداران مطابقت ندهند.
تنها پرسش اینستکه مرز میان خواست و نیاز انسانها در کجا میباشد؟
No comments:
Post a Comment