صد سال پیش ماچو پیچو دوباره یافته شد. شهری که پایتخت و مرکز قومی بنام اینکا بود که بوسیله نیروی نظامی، درایت کشور داری و هم کشورگشایی، سرزمین پهناوری را در جوار کوههای آند آمریکای جنوبی اداره میکرد.
ماچو پیچو که برفراز دره کوسکو واقع در کشور پرو قرار دارد از سده سیزدهم میلادی مقر دودمانی از اینکاها گردید که بزرگترین دودمان آمریکایی را تا پیش از ورود کریستف کلمب به این قاره تشکیل میداد. برخی از شاهان اینکایی در کنار نام خویش لقب اینکا را هم یدک میکشیدند.
اینکاها برخلاف مایاها که در مکزیک، السالوادور، هندوراس و گواتمالا بودند، از خود نبشته ای بصورت هیروگلیف یا گونه دیگری باقی نگذاشتند و آنچه نیز از ایشان باقی مانده بود، با ورود اسپانیائیها به این منطقه به بهانه زدودن آثار کفر و ارتداد از سوی مومنین مسیحی تخریب و نابود گردید بطوریکه از شهرهای ایشان جز خرابه های رها شده چیزی باقی نماند.
در سده گذشته باستان شناسان کوشش کردند تا دوباره به بازسازی تاریخ اینکاها بپردازند اما کارهای ایشان در دهه هشتاد سده گذشته بعلت آشوبها و ناآرامیهای آنزمان در منطقه، متوقف گردیدند.
هم اکنون باستان شناسان دوباره فعال گشته اند و کوشش مینمایند تا در قلب سرزمین اینکاها قطعات گوناگون این فرهنگ از بین رفته را کنار هم نشانده و نگاره تقریبا کاملی از آنزمان این منطقه را عرضه دارند.
برایان باور Brian Bauer باستانشناس دانشگاه ایلینویز شیکاگو در دهه هشتاد به مائوکالاکتا Maukallacta رفت تا بدنبال ریشه های تمدن اینکا بگردد.
باستانشناسان و کاوشگران در آنزمان معتقد بودند که پاچاکوتی جوان (که آنرا با اسکندر مقدونی مقایسه میکنند) در سده پانزدهم میلادی نخستین پادشاه اینکایی بود که در طول یک نسل از مردمان کوخ نشین ساکن کلبه های گلی امپراتوری بزرگی درست کرد. اما برایان باور بر این گمان بود که ریشه های تاریخ تمدن اینکاها را باید در گذشته های دورتری جست.
نخستین خاکبرداریهای باور در مائوکالاکتا شواهد و دلایل لازم را برای اثبات این نظریه در اختیارش قرار ندادند. بنابراین باور به نواحی شمالی تر این منطقه روی آورد یعنی دره کوسکو. در آنجا او و همکارانش موفق گردیدند که هزاران محل سکونت و آثار باستانی را که تا آنزمان ناشناخته باقی مانده بودند، بیابند.
اشیاء یافته شده در آنها مشخص مینمود که میان سالهای 1200 تا 1300 میلادی بایستی یک شهر بزرگ اینکایی در آنجا وجود میداشته.
شواهد تاریخی هم چنین نشان میدهند که پیش از آنهم مردمانی با حاکمینی در این منطقه که در نزدیکی شهر آیاکوچوی کنونی قرار دارد، زندگی میکردند که حوالی 1100 میلادی پس از بروز خشکسالیهای دراز مدت نابود گشتند.
در حول و حوش 1100 میلادی در بلندیهای این ناحیه یعنی در ارتفاعات 4000 متری میان باشندگان بومی و پراکنده در این منطقه و پناهندگانی که برای یافتن آب و غذا و سرپناهی که ایشان را در برابر سرما حفظ نماید، به آنجا رفته بودند، درگیری و جنگ و زدوخورد در گرفت.
تنها در دره حاصلخیز و پرآب کوسکو بود که برزگران و دهگانان اینکا موفق گردیدند بجای جنگ و جدال با یکدیگر، متحد شده و در برابر یورش تازه واردان پایداری نموده و آنها را در خود حل نمایند و بعدها با همینها دولتی تشکیل دهند.
No comments:
Post a Comment